شیرین سخن

مهرگان

این جشن مربوط به فرشته مهر به معنی

نور خورشید،  فروغ و روشنایی،  مهر و محبت و

عهد و پیمان می باشد نامیده می شود

در میان تمام جشن هایی که در ایران باستان

متداول بوده دو جشن از همه آنها مهمتر و بزرگتر بودند

جشن نوروز و جشن مهرگان

(Read more)

شهریورگان

شهریورگان یا آذرجشن از جمله جشن‌های دوازدگانه

ایران باستان و از شمار جشن‌های آتش بوده است که

ششمین ماه سال و چهارمین روز ماه را به

نامش نامگذاری کرده‌اند

(Read more)

اَمُردادگان

اَمُرداد روز ( روز هفتم هر ماه اَمُرداد نام داشت) در

اَمُرداد ماه جشن اَمُردادگان می باشد

این  جشن متعلق به امشاسپند فرشته ای است که در

عالم جسمانی نگهبانی نباتات و روییدنی ها با اوست و

مظهر جاودانگی و تندرستی و دیر زیستن است

اَمُرداد واژه اوستایی و به معنی

بی مرگی و جاودانگی است

 اگر الف آن که پیشوند نفی است حذف شود

معنی آن به مرگ و دیو نیستی تغییر شکل می دهد

در دوران باستان و عصر ساسانی نیاکان ما در

این روز به باغ ها و مزارع می رفتند و پس از

نیایش به درگاه پروردگار خود طی مراسمی

این جشن را با شادی و سرور

 در دامن طبیعت برگزار می کردند

تیرگان

این جشن در گرامیداشت تیشتر ستاره باران است

و بنا به سنت در روز سیزدهم از

ماه تیر انجام می گیرد

دربارهٔ جشن تیرگان دو روایت وجود دارد

روایت اول:

گروهی این جشن را یادگار پیروزی ایرانیان

بر تورانیان می‌دانند که در زمان پادشاهی 

منوچهر سپاه افراسیاب قسمت زیادی از 

سرزمین ایران را اشغال کرده بود و قرار براین شد که

از سوی سپاه ایران تیری رها شود و در هر جا

برزمین فرود آید آنجا مرز ایران و توران تعیین شود

بنابراین آرش جوان دلیر ایرانی با تمام توان

تیری را از کمان رها ساخت 

وی بر فراز کوه ائیریوخشوث رفته و از آنجا

تیری بسوی شرق ایران پرتاپ می کند 

که پس از سه روز و سه شب آن تیر سرانجام

در کوه خوانونت فرود می آید

بدین ترتیب مرز ایران و توران مشخص می شود

(Read more)

خُردادگان

در دوران باستان در سرزمين ما در روز ششم از

ماه خُرداد جشنی برگزار می شده به نام جشن خُردادگان

که به معنی جشن ستایش آب است

خُرداد در زبان پهلوی به معنی

رسايی و كمال و از صفات اهورامزدا می باشد

اما در عالم مادی و زمين نگهبانی آب با خُرداد است

(Read more)

اُردیبهشتگان

مطابق گاه نمای قديم که هر ماه سی روز بوده

اين جشن در سوم اُردیبهشت می باشد ولی

مطابق تقويم  کنونی که شش ماه اول سال را ۳۱ روز

حساب کرده و يک روز به فروردين ماه افزوده اند

جشن اُرديبهشتگان در دوم اُرديبهشت واقع می شود

(Read more)

سیزده به در

 گفته می‌شود ایرانیان باستان در آغاز سال نو

پس از دوازده روز جشن ‌گرفتن و شادی ‌کردن که

به یاد دوازده ماه سال است روز سیزدهم نوروز را

که روز فرخنده‌ای ا‌ست به باغ و صحرا

می‌رفتند و شادی می ‌کردند و در حقیقت

به این ترتیب رسمی بودن

دوره نوروز را به پایان می‌رسانیدند

(Read more)