   من نه آنم
که دو صد مصرع رنگین گویم من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم "کهفی شیرازی" من دختر شیرین سخن دوره ی قاجار تو پست مدرنی و مضامین دل آزار من فلسفه ی عشقم و اشراقی محضم تو عقلگرا چون رنه و نیچه و ادگار من پنجره ای رو به غزل... خواجه ی شیراز تو سخت پر از خشتی و مانند به دیوار "زهرا اقبالی" شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان "حافظ شیرازی"      |
گزیده ی اشعار، سخنان ناب، ضرب المثل ها، زندگینامه ی بزرگان، معرفی کتاب، دلنوشته ها به همراه تصویر
دفتر مرا دست درد می زند ورق شعر تازه ی مرا درد گفته است درد هم شنفته است پس در این میانه من از چه حرف می زنم؟ درد، حرف نیست درد، نام دیگر من است من چگونه خویش را صدا کنم؟
:: برچسب‌ها: قیصر امین پور, اشعار قیصر امین پور, اشعار نو, شعر نو
نه آرامشت را به چشمی وابسته كن نه دستت را به گرمای دستی دلخوش چشم ها بسته می شوند و دست ها مشت می شوند... و تو می مانی و یك دنیا تنهایی...
میلیونها درخت در جهان به طور اتفاقی توسط موش ها و سنجاب هایی كاشته شدند كه دانه هایی را مدفون كردند و
سپس جای مخفی آن را فراموش كردند... خوبی كن و فراموش كن... روزی رشد خواهد كرد
:: برچسب‌ها: فروغ فرخزاد, اشعار فروغ فرخزاد, اشعار نو, شعر نو
نیمی آدمم نیمی درخت که هر بار به تو فکر می کنم ریشه هایم به خاک بر می گردند و دلم برای پرنده ای که از شاخه هایم پریده است تنگ می شود
:: برچسب‌ها: سعید قادری, اشعار سعید قادری, اشعار نو, شعر نو
توکجایی؟ در گستره ی بی مرز این جهان تو کجایی؟
من در دوردست ترین جای جهان ایستاده ام کنار تو
تو کجایی؟ در گستره ی ناپاک این جهان تو کجایی ؟
من در پاک ترین مقام جهان ایستاده ام بر سبزه شور این رود بزرگ که می سراید برای تو
:: برچسب‌ها: احمد شاملو, اشعار احمد شاملو, اشعار نو, شعر نو
بعضی وقت ها هم هست دلت می خواهد داستان زندگی تو هم کتابی شود آن هم کتابی چند فصلی
گاهی دستت می گرفتی ورقش می زدی برمی گشتی به فصل های قبل تر آدمهای بیخود توی قصه ات را پیدا می کردی برایشان توضیح می دادی
چقدر عمرت را بیهوده به خاطرشان تلف کردی بعد ورق های مربوط به بیخودی ها را پاره می کردی و دور می ریختی جوری که وقتی
کاغذ پاره های مچاله شده را می دیدند می فهمیدند نبودنشان فرقی با بودنشان نمی کرده می دیدند
که بدون آنها نمرده ایی، زنده ایی هنوز راه می روی، نفس می کشی، می خندی ... اصلاً بهتری بعضی وقت ها آدم دلش چه چیزها که نمی خواهد ...
:: برچسب‌ها: عادل دانتیسم, اشعار عادل دانتیسم, اشعار نو, شعر نو
پر کن پیاله را کاین آب آتشین دیری است ره به حال خرابم نمی برد این جام ها که در پی هم می شود تهی دریای آتش است که ریزم به کام خویش
گرداب می رباید و آبم نمی برد من با سمند سرکش و جادویی شراب تا بیکران عالم پندار رفته ام تا دشت پر ستاره اندیشه های ژرف
تا مرز ناشناخته ی مرگ و زندگی تا کوچه باغ خاطره های گریزپا تا شهر یادها دیگر شراب هم جز تا کنار بستر خوابم نمی برد
هان ای عقاب عشق از اوج قله های مه آلود دوردست پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من آنجا ببر مرا که شرابم نمی برد
آن بی ستاره ام که عقابم نمی برد در راه زندگی با این همه تلاش و تقلا و تشنگی با این که ناله می کشم از دل که
آب ... آب ... دیگر فریب هم به سرابم نمی برد پر کن پیاله را ...
:: برچسب‌ها: فریدون مشیری, اشعار فریدون مشیری, اشعار نو, شعر نو
میان تاریکی تو را صدا کردم سکوت بود و نسیم که پرده را می برد
در آسمان ملول ستاره ای می سوخت ستاره ای می رفت ستاره ای می مُرد
ترا صدا کردم ترا صدا کردم تمام هستی من … چو یک پیاله ی شیر
(Read more)
:: موضوعات مرتبط: اشعار فروغ فرخزاد، اشعار نو :: برچسب‌ها: فروغ فرخزاد, اشعار فروغ فرخزاد, اشعار نو, شعر نو
::
:: پُست ثابت :: سیب - فرهاد شیبانی :: روزی نو آغازی نو - شمس لنگرودی :: آتش کاروان - بیژن ترقی :: آرامش سهم توست - دلنوشته :: امشب در دل نوری دارم - کریم فکور :: درد - قیصر امین پور :: میخک سپید - دنیا غلامی (رز سیاه) :: و آب بود که می رفت - نصرت رحمانی :: باید برویم از اینجا ... - دنیا غلامی (رز سیاه) :: دفتر خاطرات - دلنوشته :: تک درختی تیره بختم - نواب صفا :: زندگینامه نواب صفا :: سلسله موی دوست حلقه دام بلاست - سعدی |
|
