شیرین سخن

مست کرد امشب نسیم مست شهریور مرا

        گرچه باز از چشم تَر آبانم از دل آذرم

ماه شهریور پُر است از خاطرات عشق من

         من به جان تا زنده باشم عاشق شهریورم

شهریور عاشق انار بود

اما هیچ وقت حرف دلش را به انار نزد

آخر انار شاهزاده ی باغ بود

تاج انار کجا و شهریور کجا

انار اما فهمیده بود می خواست بگوید

او هم عاشق شهریور است

اما هر بار تا می رسید 

فرصت شهریور تمام می شد

نه شهریور به انار می رسید

و نه انار می توانست شهریور را ببیند

دانه های دلش خون شد و ترک برداشت

سال هاست انار سرخ است

سرخ از داغی و تندی عشق

و قرن هاست شهریور بوی پاییز می دهد

آغوش گشوده بر خزان شهریور

سرگشته چنان باد وزان شهریور

چون دخترکی که مهر از او دل برده

محجوب و حزین و لب گزان شهریور

شهریور است و من

پرنده ی خیالم را به سوی شالیزار پر می دهم

به شالیزار که می رسم

تمام حجم خیالم خیس باران می شود

باد گیسوی طلایی شالیزار را شانه می زند

و سنبله به صد ناز می رقصد

گویی که شهریورعاشق شده است

انگور رسید و سیب مان نوبر شد

از بوسه ی شبنمی اناری تر شد

گرمای زمین فرو نشست و دم صبح

سرتاسر باغ غرق شهریور شد

شهریورگان

شهریورگان یا آذرجشن از جمله جشن‌های دوازدگانه

ایران باستان و از شمار جشن‌های آتش بوده است که

ششمین ماه سال و چهارمین روز ماه را به

نامش نامگذاری کرده‌اند

(Read more)