 |
یکشنبه نوزدهم آذر ۱۳۹۶ |
حکیمی را پرسیدند:
چندین درخت نامور که خدای عزوجل آفریده است و برومند
هیچ یک را آزاد نخوانده‌اند
مگر سرو را که ثمره‌ای ندارد
درین چه حکمت است؟
گفت: هر درختی را ثمره معین است که به
وقتی معلوم به وجود آن تازه آید و گاهی به
عدم آن پژمرده شود و
سرو را هیچ از این نیست و
همه وقتی خوشست و
این است صفت آزادگان
به آنچه می گذرد دل منه که دجله بسی
پس از خلیفه بخواهد گذشت در بغداد
گرت ز دست بر آید چو نخل باش کریم
ورت ز دست نیاید چو سرو باش آزاد
:: برچسب‌ها: سعدی شیرازی, سعدی, اشعار سعدی, گلستان سعدی
 the writer : شیرین سخن
 |
    |
