شیرین سخن

هیچکس مجبور نیست انسان

بزرگی باشد تنها انسان

بودن کافیست

زندگی مثل راندن یک دوچرخه است

اگر می خواهی تعادلت را حفظ

کنی باید حرکت کنی 

از کفر من تا دین تو راهی به جز

تردید نیست

دلخوش به فانوسم مکن اینجا مگر

خورشید نیست

با حس ویرانی بیا تا بشکند

دیوار من

چیزی نگفتن بهتر است تکرار

طوطی وار من

بی جستجو ایمان ما از جنس

عادت می شود

حتی عبادت بی عمل وَهم

سعادت می شود

با عشق آنسوی خطر جائی برای

ترس نیست

در انتهای موعظه دیگر مجال

درس نیست

کافر اگرعاشق شود بی پرده

مومن می شود

چیزی شبیه معجزه با عشق

ممکن می شود

وقتی اندیشه ای به خوبی تغذیه شود و ملکه ذهن

گردد در دنیای مادی واقعیت می یابد

اندیشه بسیار قدرتمند است

يك عمر در انتظار كسى هستى که دركت كند

و تو را همانگونه كه هستى بپذيرد

وعاقبت درمی یابى كه

او از همان آغاز

خودت بوده اى

در دنيایی که مرگ شکارچی آن است فرصتی

برای تاسف و شک نيست فقط برای

تصميم گرفتن وقت هست

تنها لحظه اکنون است که واقعیت دارد

باقی یا خاطره است یا خیال