شیرین سخن

ای عشق ای ترنم نامت ترانه‌ها

معشوق آشنای همه‌ عاشقانه‌ها

ای معنی جمال به هر صورتی که هست

مضمون و محتوای تمام ترانه‌ها

با هر نسیم دست تکان می‌دهد گلی

هر نامه‌ای ز نام تو دارد نشانه‌ها

هر کس زبان حال خودش را ترانه گفت:

گل با شکوفه خوشه‌ی گندم به دانه‌ها

شبنم به شرم و صبح به لبخند و شب به راز

دریا به موج و موج به ریگ کرانه‌ها

باران قصیده‌ای است تر و تازه و روان

آتش ترانه‌ای به زبان زبانه‌ها

(Read more)

سوره ی چشم خرابت حکم تحریم شراب

سِفْر تکوین نگاهت مژده ی اهل کتاب

روز و شب در چشم تو تصویر موعود من است

گرگ و میش از چشمه ی چشم تو می نوشند آب

شهر شب با داغیاد تو چراغان شد ولی

حالیا در سوگ چشمت حال آبادی خراب

صبح خون می ریخت از پرهای بالش چون که شب

آخرین تصویر پرواز تو را دیدم به خواب

در نگاهت نقطه ی ابهام گنگی بود خاک

ذره بین کوچکی در دستهایت آفتاب

پرسشی دارم ز تو: آن سوی این دیوار چیست؟

ای سوال روشن ما را نگاه تو جواب!

 

به سرسبزی خویش کاجی ندیدم 

به سر گرچه جز برف تاجی ندیدم

تو از من تمام دلم را گرفتی 

از این بیش باج و خراجی ندیدم

قسم می خورم راستش را بخواهی 

به بالای تو سرو و کاجی ندیدم

بجز عشق دردی که درمان ندارد 

به جز عشق راه علاجی ندیدم

(Read more)

 حرفها دارم اما ... بزنم یا نزنم ؟ 

با توام، با تو خدا را! بزنم یا نزنم ؟ 

همه حرف دلم با تو همین است که دوست... 

چه کنم ؟ حرف دلم را بزنم یا نزنم ؟ 

عهد کردم دگر از قول و غزل دم نزنم 

زیر قول دلم آیا بزنم یا نزنم ؟ 

گفته بودم که به دریا نزنم دل اما 

کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم ؟ 

از ازل تا به ابد پرسش آدم این است: 

دست بر میوه‌ی حوا بزنم یا نزنم ؟

به گناهی که تماشای گل روی تو بود 

خار در چشم تمنا بزنم یا نزنم؟ 

دست بر دست همه عمر در این تردیدم: 

بزنم یا نزنم ؟ ها؟ بزنم یا نزنم ؟

ای که بوی باران شکفته درهوايت

ياد از آن بهاران که شد خزان به پايت

شد خزان به پايت بهار باور من

سايه بان مهرت نمانده بر سر من

جز غمت ندارم به حال دل گواهی

ای که نور چشمم در اين شب سياهی

چشم من به راهت هميشه تا بيايی

باغ من بهارم بهشت من کجايی

جان من کجايی، کجايی که بی تو دل شکسته ام

سر به زانوی غم نهاده ام به گوشه ای نشسته ام

آتشم به جان وخموشم چونای مانده از نوا

مانده با نگاهی به راهی که می رود به ناکجا

ای گل آشنا بیقرارم بيا

وای ازاين غم جدايی

 اینجا کلیک کنید.

 بوی باران/  محمد اصفهانی

بفرماييد فروردين شود اسفندهای ما

نه بر لب بلکه در دل گل کند لبخندهای ما

بفرماييد هرچيزی همان باشد که می خواهد

همان يعنی نه مانند من و مانندهای ما

بفرماييد تا اين بی چراتر کار عالم عشق

 رها باشد از اين چون و چرا و چندهای ما

سرِ مويی اگر با عاشقان داری سرِ ياری

بيفشان زلف و مشکن حلقه‌ی پيوندهای ما

(Read more)

گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود

گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود

گاهی بساط عیش خودش جور می شود

گاهی دگر تهیه بدستور می شود

گه جور می شود خود آن بی مقدمه

گه با دو صد مقدمه ناجور می شود

گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است

گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود

گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست

گاهی تمام شهر گدای تو می شود