شیرین سخن

 با تو بودن خوبست

و کلام تو

مثل بوی گل، در تاریکی است

مثل بوی گل در تاریکی، وسوسه‌انگیز است

بوی پیراهن تو

مثل بوی دریا، نمناک است

مثل باد خنک تابستان

مثل تاریکی، خواب‌انگیز است

گفتگو با تو

مثل گرمای بخاری و نفس‌های بلند آتش

می‌برد چشم خیالم را

تا بیابان‌های دورترین خاطره‌ها

که در آن گنجشکان بر سنبل گندم‌ها

اهتزازی دارند

که در آن گل‌ها با اخترها رازی دارند

تو ظریفی

مثل گل‌ دوزی یک دختر عاشق

که دل‌ انگیزترین گل‌ها را

روی روبالشی عاشق خود می‌دوزد

با تو بودن خوب‌ ست

تو چراغی، من شب

که به نور تو کتاب دل تو

و کتاب دل خود را که خطوط تن تست

خوش خوشک می‌خوانم

تو درختی، من آب

من کنار تو آواز بهاران را، می‌خندم و می‌خوانم

می‌گریم و می‌خوانم
 

با تو بودن خوبست

تو قشنگی

مثل تو، مثل خودت

مثل وقتی که سخن می‌ گویی
 

مثل هر وقت که برمی‌ گردی از کوچه به خانه

مثل تصویر درختی در آب

روی کاشانه، در چشمان منتظرم می‌ رویی...

آيد بهار و پيرهن بيشه نو شود

              نوتر برآورد گل اگر ريشه نو شود

      زيباست روی كاكل سبزت كلاه تو 

                 زيباتر آن كه در سرت انديشه نو شود 

خانه ات سرد است؟ 

خورشيدی در پاکت می گذارم

و برايت پست می کنم

ستاره ی کوچکی در کلمه ای بگذار

و به آسمانم روانه کن

بسیار تاريکم