   من نه آنم
که دو صد مصرع رنگین گویم من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم "کهفی شیرازی" من دختر شیرین سخن دوره ی قاجار تو پست مدرنی و مضامین دل آزار من فلسفه ی عشقم و اشراقی محضم تو عقلگرا چون رنه و نیچه و ادگار من پنجره ای رو به غزل... خواجه ی شیراز تو سخت پر از خشتی و مانند به دیوار "زهرا اقبالی" شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان "حافظ شیرازی"      |
گزیده ی اشعار، سخنان ناب، ضرب المثل ها، زندگینامه ی بزرگان، معرفی کتاب، دلنوشته ها به همراه تصویر
نه آرامشت را به چشمی وابسته كن نه دستت را به گرمای دستی دلخوش چشم ها بسته می شوند و دست ها مشت می شوند... و تو می مانی و یك دنیا تنهایی...
میلیونها درخت در جهان به طور اتفاقی توسط موش ها و سنجاب هایی كاشته شدند كه دانه هایی را مدفون كردند و
سپس جای مخفی آن را فراموش كردند... خوبی كن و فراموش كن... روزی رشد خواهد كرد
:: برچسبها: فروغ فرخزاد, اشعار فروغ فرخزاد, اشعار نو, شعر نو
میان تاریکی تو را صدا کردم سکوت بود و نسیم که پرده را می برد
در آسمان ملول ستاره ای می سوخت ستاره ای می رفت ستاره ای می مُرد
ترا صدا کردم ترا صدا کردم تمام هستی من … چو یک پیاله ی شیر
(Read more)
:: موضوعات مرتبط: اشعار فروغ فرخزاد، اشعار نو :: برچسبها: فروغ فرخزاد, اشعار فروغ فرخزاد, اشعار نو, شعر نو
در اتاقی که به اندازه یک تنهاییست دل من که به اندازه یک عشقست به بهانه های ساده خوشبختی خود می نگرد به زوال زیبای گلها در گلدان به نهالی که تو در باغچه خانه مان کاشته ای و به آواز قناری ها که به اندازه یک پنجره می خوانند آه سهم من اینست سهم من اینست سهم من آسمانیست که آویختن پرده ای آن را از من می گیرد سهم من پایین رفتن از یک پله متروکست و به چیزی در پوسیدگی و غربت واصل گشتن
:: برچسبها: فروغ فرخزاد, اشعار فروغ فرخزاد, اشعار نو, شعر نو
در شب کوچک من افسوس باد با برگ درختان میعادی دارد در شب کوچک من دلهره ویرانیست گوش کن
وزش ظلمت را می شنوی؟ من غریبانه به این خوشبختی می نگرم من به نومیدی خود معتادم گوش کن
وزش ظلمت را می شنوی ؟ ماه سرخست و مشوش و بر این بام که هر لحظه در او بیم فرو ریختن است
ابرها همچون انبوه عزاداران لحظه باریدن را گویی منتظرند لحظه ای و پس از آن هیچ ...
:: برچسبها: فروغ فرخزاد, اشعار فروغ فرخزاد, اشعار نو, اشعار عاشقانه
چون تو را می نگرم مثل این است که از پنجره ای تک درختم را سرشار از برگ در تب زرد خزان می نگرم مثل این است که تصویری را روی جریان های مغشوش آب روان می نگرم شب و روز شب و روز شب و روز بگذار که فراموش کنم تو چه هستی جز یک لحظه، یک لحظه که چشمان مرا می گشاید در برهوت آگاهی؟ بگذار که فراموش کنم
:: برچسبها: فروغ فرخزاد, اشعار فروغ فرخزاد, اشعار نو, اشعار عاشقانه
من از سُلاله ی درختانم تنفس هوای مانده ملولم میکند پرنده ای که مرده بود به من پند داد که پرواز را بخاطر بسپارم
:: برچسبها: فروغ فرخزاد, اشعار فروغ فرخزاد, اشعار نو, شعر نو
من پری کوچک غمگینی را می شناسم که در اقیانوسی مسکن دارد و دلش را در یک نی لبک چوبین می نوازد آرام، آرام پری کوچک غمگینی که شب از یک بوسه می میرد و سحرگاه از یک بوسه به دنیا خواهد آمد
:: برچسبها: فروغ فرخزاد, اشعار فروغ فرخزاد, اشعار نو, شعر نو
::
:: پُست ثابت :: سیب - فرهاد شیبانی :: روزی نو آغازی نو - شمس لنگرودی :: آتش کاروان - بیژن ترقی :: آرامش سهم توست - دلنوشته :: امشب در دل نوری دارم - کریم فکور :: درد - قیصر امین پور :: میخک سپید - دنیا غلامی (رز سیاه) :: و آب بود که می رفت - نصرت رحمانی :: باید برویم از اینجا ... - دنیا غلامی (رز سیاه) :: دفتر خاطرات - دلنوشته :: تک درختی تیره بختم - نواب صفا :: زندگینامه نواب صفا :: سلسله موی دوست حلقه دام بلاست - سعدی |
|
