شیرین سخن

ای لطف تو دستگیر هر رسوایی

وی عفو تو پرده‌ پوش هر خود رایی

بخشای بدان بنده که اندر همه عمر

جز درگه تو دگر ندارد جایی

 سحر آمدم به کویت که ببینمت نهانی

" ارنی"  نگفته گفتی دو هزار " لن ترانی"

 توضیحات:

 ارنی: خودت را به من نشان بده

 لن ترانی: هرگز مرا نخواهى دید

روزه کامل گرفتن آرزوی بچگی بود

این روزها که دلتنگ شنیدن اذان چشمانت هستم

کاش کله گنجشکی بود

روزه های ندیدن تو ...

برو ای یار که ترک تو ستمگر کردم

حیف از آن عمر که در پای تو من سر کردم

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران

ساده دل من که قسم های تو باور کردم

به خدا کافر اگر بود به رحم آمده بود

زآن همه ناله که من پیش تو کافر کردم

تو شدی همسر اغیار و من از یار و دیار

گشتم آواره و ترک سر و همسر کردم

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران

رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی

تو بمان و دگران وای به حال دگران

برو ای یار که ترک تو ستمگر کردم

حیف از آن عمر که در پای تو من سرکردم

در غمت داغ پدر دیدم و چون در یتیم

اشک ریزان هوس دامن مادر کردم

 اینجا کلیک کنید.

 ستمگر/ محسن چاووشی

سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار شاعر ایرانی

اهل تبریز بود که به زبان‌های

فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سروده‌ است

شهریار در ١١ دی ماه سال ۱۲۸۵ خورشیدی در شهر تبریز متولد شد

دوران کودکی را به علت شیوع بیماری در شهر

در روستای اجدادی‌اش خشگناب واقع در

شهرستان بستان‌آباد سپری کرد

پدرش میرآقا بهجت خشگنابی و به روایتی سید اسمعیل موسوی نام داشت

که در تبریز وکیل بود

او نخستین شعر خود را در چهار سالگی به زبان

ترکی آذربایجانی سرود

مهم‌ترین اثر شهریار منظومه ی حیدربابایه سلام 

به معنی سلام به حیدربابا است

 که از معروف‌ترین آثار ادبیات ترکی آذربایجانی بشمار می‌رود

و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده‌ است

این مجموعه در میان اشعار مدرن قرار گرفته و به بیش از

۸۰ زبان زنده ی دنیا ترجمه شده‌ است

(Read more)

خوب من هنر در فاصله هاست 

زیاد نزدیک به هم می سوزیم

و زیاد دور از هم یخ می زنیم 

تو نباید آن کسی باشی که من می خواهم

و من نباید آن کسی باشم که تو می خواهی

کسی که تو از من می خواهی بسازی

یا کمبودهایت هستند یا آرزوهایت

من باید بهترین خودم باشم برای تو

و تو باید بهترین خودت باشی برای من 

خوب من هنر عشق در پیوند تفاوت هاست

و معجزه اش نادیده گرفتن کمبودها 

زندگی ست دیگر...

همیشه که همه رنگ‌هایش جور نیست

همه سازهایش کوک نیست

باید یاد گرفت با هر سازش رقصید

حتی با ناکوک ترین ناکوکش

اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن

حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمی گردد

به فرصت هایی که مثل باد می آیند و می روند و همیشگی نیستند

به این سالها که به سرعت برق گذشتند

به جوانی که رفت

حواست باشد به کوتاهی زندگی

به زمستانی که رفت

بهاری که دارد

تمام می شود کم کم

آرام آرام

زندگی به همین آسانی می گذرد

می گذرد هر جور که باشی ...

یا رب ز کرم دری برویم بگشا

راهی که درو نجات باشد بنما

مستغنیم از هر دو جهان کن به کرم

جز یاد تو هر چه هست بر از دل ما