شیرین سخن

وفا نکردی و کردم، خطا ندیدی و دیدم

رمیدی و نرمیدم، بریدی و نبریدم

اگر زجمله ملامت شنیدم از تو شنیدم

وگر ز کرده ندامت کشیدم از تو کشیدم

شکوه دارم، شکوه دارم، با دل بی­غمگسارم

مُردم ای مه تا بسوزی همچو شمعی برمزارم

بعد از این یا گردبادم، یا در این صحرا غبارم

تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم

گذشتی و نگذشتم، شکستی و نشکستم

بریدی و نبریدم، گسستی و نگسستم

اگر که خانه بدوشم، اگر که باده پرستم

کجا که با تو نبودم، کجا که بی تو نشستم

 اینجا کلیک کنید.

 شکوه/ عبدالحسین مختاباد

محمدرضا رحمانی یار احمدی متخلص به مهرداد اوستا در

۲۰ بهمن ۱۳۰۸ هجری خورشیدی در خانواده‌ای که به

شعر و ادبیات علاقه داشتنددر شهر بروجرد بدنیا آمد

پدر بزرگ مادری وی شاعری خوش قریحه بود که

در شعر رعنا تخلص می‌ کرد

 مهرداد استعداد فراوانی برای شعرگویی داشت به گونه‌ای که

از کلاس پنجم ابتدایی با تشویق معلمان خود به سرودن شعر پرداخت

شعرهای دوران نوجوانی وی کمتر به انتشار رسیدند

علت آن تمایل وی به قصیده‌ سرایی بود که سنگین‌ تر از

نوع اشعار متداول آن روزگار بود

 در سال ۱۳۲۰ و هنگامی که مهرداد نوجوانی دوازه ساله بود

به همراه خانواده‌ اش به تهران آمد

 و دوره دبیرستان خود را در یکی از دبیرستانهای شبانه

این شهر به پایان رساند

 وی تحصیلات دانشگاهی خود را از سال ۱۳۲۷ با ورود به

دانشکده الهیات دانشگاه تهران آغار کرد و ابتدا لیسانس الهیات گرفت

و سپس با ادامه دادن تحصیل با مدرک فوق لیسانس در

رشته فلسفه از این دانشگاه فارغ‌ التحصیل شد

(Read more)