شیرین سخن

محمدرضا رحمانی یار احمدی متخلص به مهرداد اوستا در

۲۰ بهمن ۱۳۰۸ هجری خورشیدی در خانواده‌ای که به

شعر و ادبیات علاقه داشتنددر شهر بروجرد بدنیا آمد

پدر بزرگ مادری وی شاعری خوش قریحه بود که

در شعر رعنا تخلص می‌ کرد

 مهرداد استعداد فراوانی برای شعرگویی داشت به گونه‌ای که

از کلاس پنجم ابتدایی با تشویق معلمان خود به سرودن شعر پرداخت

شعرهای دوران نوجوانی وی کمتر به انتشار رسیدند

علت آن تمایل وی به قصیده‌ سرایی بود که سنگین‌ تر از

نوع اشعار متداول آن روزگار بود

 در سال ۱۳۲۰ و هنگامی که مهرداد نوجوانی دوازه ساله بود

به همراه خانواده‌ اش به تهران آمد

 و دوره دبیرستان خود را در یکی از دبیرستانهای شبانه

این شهر به پایان رساند

 وی تحصیلات دانشگاهی خود را از سال ۱۳۲۷ با ورود به

دانشکده الهیات دانشگاه تهران آغار کرد و ابتدا لیسانس الهیات گرفت

و سپس با ادامه دادن تحصیل با مدرک فوق لیسانس در

رشته فلسفه از این دانشگاه فارغ‌ التحصیل شد

 از استادان وی می‌توان به بدیع الزمان فروزانفر اشاره کرد

مهرداد اوستاهمزمان با تحصیل در دانشگاه به استخدام

وزارت آموزش و پرورش درآمد

و به عنوان دبیر در چندین دبیرستان تهران به تدریس پرداخت

مهرداد اوستا در شهریور ماه ۱۳۳۲ خورشیدی شعرهایی در

مخالفت با رژیم پهلوی سرود و مدت هفت ماه را به عنوان

زندانی سیاسی در زندان گذراند

او در سال ۱۳۳۳ خورشیدی ازدواج کرد که یادگار این ازدواج

فرزندان دختر با نام‌های فریبا، شهرزاد و فروغ بود

از سال ۱۳۳۳ و هنگامی که تنها ۲۵ سال سن داشت به تدریس

در دانشگاه تهران در رشته‌های گوناگون علوم انسانی 

 شامل فلسفه، زبان فارسی، ادبیات فارسی، فلسفهٔ تاریخ، تاریخ هنر،

تاریخ اجتماعی هنر، زیبایی‌شناسی، روش تحقیق در زیبایی‌ شناسی

و تاریخ موسیقی پرداخت

در سال‌های ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۹ خورشیدی همراه با تحصیل

نزد سباستین مونه فیلسوف و شرق‌شناس فرانسوی

به او عرفان مشرق زمین آموخت

در سال ۱۳۴۵ خورشیدی به ازدواج دوم تن داد که حاصل این ازدواج

پسری به نام نستوه است

در تابستان ۱۳۴۶ خورشیدی به کشورهای فرانسه، انگلیس، ایتالیا رفت

و در انگلستان با برتراند راسل دیدار کرد

در سال ۱۳۴۹ خورشیدی به مدت یک ماه به فرانسه و سوئیس رفت

و با ژان پل سارتر دیدار کرد

 در تابستان ۱۳۵۶ خورشیدی نیز سفری یک‌ ماهه به فرانسه و سوئیس داشت

که به دیدار محمد علی جمال زاده در ژنو شتافت

در شهریور ۱۳۵۹ به سفری یک‌ ماهه در فرانسه و ایراد چندین سخنرانی

در مراکز فرهنگی و دانشگاهی پرداخت

 در زمستان سال ۱۳۶۲ خورشیدی برای درمان بیماری قلبی

و بازگرداندن چند کتاب دستنویس ارزشمند به مدت

یک ماه به فرانسه رفت

در زمستان ۱۳۶۷ به پاکستان رفت و به ایراد سخنرانی درباره ی

شعر و شخصیت حافظ پرداخت

 در سال ۱۳۶۹ خورشیدی دوباره به پاکستان رفت و در مراسم بزرگداشت

خلیل‌الله خلیلی شاعر افغانستان سخنرانی کرد

سال ۱۳۶۹–۱۳۷۰ خورشیدی سال‌های آخر تدریس او

در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بشمار می‌ رفت

سرانجام روز سه شنبه ۱۷ اردیبهشت سال ۱۳۷۰ 

در حالی که مشغول تصحیح شعری در شورای شعر

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تالار وحدت بود

دچار عارضه قلبی شد و درگذشت

سرانجام مهرداد اوستا در  بهشت زهرای تهران

در کنار مقبره مشاهیر فرهنگ ادب و هنر  به خاک سپرده شد

با کاروان تا ماه من محمل به محمل می‌رود

سرگشته از پی آه من منزل به منزل می‌رود
 

اشکم به دامان می‌رود آهم به کیهان می‌رود

دل از بر جان می‌رود جان از پی دل می‌رود
 

محمل نشین ماه من دلدار دلخواه من

از بخت گمراه من رفت از برم ماه من