شیرین سخن

کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ

کار ما شاید این است

که در افسون گل سرخ شناور باشیم

پشت دانایی اردو بزنیم

دست در جذبه یک برگ بشوییم و سر خوان برویم

صبح ها وقتی خورشید در میاید متولد بشویم

هیجان ها را پرواز دهیم

روی ادرک؛ فضا؛ رنگ؛ صدا؛ پنجره؛ گل؛ نم بزنیم

(Read more)

کسی نیست

بیا زندگی را بدزدیم آن وقت

میان دو دیدار قسمت کنیم

بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم

بیا زودتر چیزها را ببینیم

ببین عقربکهای فواره در صفحه ی ساعت حوض

زمان را به گردی بدل می کنند

بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی ام

زندگی پنجره ای باز به دنیای وجود

تا که این پنجره باز است جهانی با ماست

آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست

فرصت بازی این پنجره را دریابیم

رو به این پنجره با شوق سلامی بکنیم

چه هوایی چه طلوعی جانم

باید امروز حواسم باشد

که اگر قاصدکی را دیدم

آرزوهایم را

بدهم تا برساند به خدا

به خدایی که خودم می دانم

نه خدایی که برایم از خشم

نه خدایی که برایم از قهر

نه خدایی که برایم ز غضب ساخته اند

به خدایی که خودم می دانم

به خدایی که دلش پروانه است

و به مرغان مهاجر هر سال راه  را می گوید

و به باران گفته است باغها تشنه شدند

و حواسش حتی

به دل نازک شب بو هم هست

که مبادا که ترک بردارد

به خدایی که خودم می دانم

چه خدایی

جانم ...

شب خرداد به آرامی یک مرثیه

 از روی سر ثانیه‎ها می‎گذرد

و نسیمی خنک از حاشیه‎ی

 سبز پتو خواب مرا می‎روبد

بوی هجرت می‎آید

 بالش من پُر آواز پَر چلچله‎ها ست

زندگی  نیست  بجز نم نم باران بهار

زندگی  نیست  بجز دیدن یار

زندگی  نیست  بجز عشق

بجز حرف محبت به کسی

ورنه هر خار و خسی

زندگی کرده بسی

زندگی با همه وسعت خویش

محفل ساكت غم خوردن نیست

حاصلش تن به قضا دادن وافسردن نیست

اضطراب وهوس دیدن و نادیدن نیست

زندگی خوردن و خوابیدن نیست

زندگی جنبش جاری شدن است

زندگی کوشش و راهی شدن است

از تماشاگه آغاز حیات تا

به جایی كه خدا می داند

زندگی چون گل سرخی است

پُراز خار و پُراز برگ و پُرازعطر لطیف

یادمان باشد اگر گل چیدیم

عطر و برگ و گل و خار همه

همسایه ی دیوار به دیوار همند