![]() |
چهارشنبه دوم تیر ۱۳۹۵ |
در بیابان، به فصل تابستان
چون ببارد به تشنه ای باران
گرچه یک لحظه زآن بیاساید
هم به آب اشتیاقش افزاید
می بیفزا، چو شوقم افزودی
روی پنهان مکن، چو بنمودی
باز مخمور عشق را می ده
چون مدامم دهی، پیاپی ده
تا دگربار مستی آغازم
وین غزل را انیس خود سازم
:: برچسبها: فخر الدین عراقی, اشعار فخرالدین عراقی, عشاق نامه فخرالدین عراقی, گزیده اشعار
![]() the writer : شیرین سخن
![]() |