شیرین سخن

روزهای رفته سال را ورق می زنم

چه خاطراتی که زنده نمی شوند

چه روزها که دلم می خواست تا ابد تمام نشوند

و چه روزها که هر ثانیه اش یک سال زمان می بُرد

چه فکرها که آرامم کرد

و چه فکرها که روحم را ذره ذره فرسود

چه لبخندها که بی اختیار بر لبانم نقش بست

و چه اشک ها که بی اراده از چشمانم سرازیر شد

چه آدم ها که دلم را گرم کردند

و چه آدم ها که دلم را شکستند

چه چیزها که فکرش را هم نمی کردم شد

و چه چیزها که فکرم را پُر کرد و نشد

چه آدم ها که شناختم

و چه آدم ها که فهمیدم هیچگاه نمی شناختم شان

و چه ...

و سهم یک سال دیگر هم یادش بخیر می شود

کاش ارمغان روزهایی که گذشت

آرامشی باشد از جنس خدا

آرامشی که هیچگاه تمام نشود