![]() |
شنبه بیست و ششم اسفند ۱۳۹۶ |
ای بهار
سرمنشأ بی پایانت کجاست
تا نوشان نوشان بیایم
و در منزلت آرام گیرم
پل هایت کجاست
تا از تلاطم این برف بگذرم
جاده ها
به نیت دیدنت
راهی شهرها می شوند
نمی یابندت دور می شوند
کندویت کجاست
تا زنبورانم
از شکوفه گیلاست پر کنند
سوزن بارانت کجاست
تا زخم زمستام را بدوزم
من به بوی تو برخاستم
و از حرارت بیداری دارم کور می شوم
شادی هایت را
بر صورت من بریز فروردین من
و اضافه هایش را
پست کن برای کسی که بهاری ندارد
:: برچسبها: شمس لنگرودی, اشعار شمس لنگرودی, اشعار نو, گزیده اشعار
![]() the writer : شیرین سخن
![]() |