![]() |
سه شنبه نوزدهم دی ۱۳۹۶ |
چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی
هر چه برگم بود و بارم بود
هر چه از فر بلوغ گرم تابستان و میراث بهارم بود
هر چه یاد و یادگارم بود
ریخته ست
چون درختی در زمستانم
بی که پندارد بهاری بود و خواهد بود
دیگر اکنون هیچ مرغ پیر یا کوری
در چنین عریانی انبوهم
آیا لانه خواهد بست؟

:: برچسبها: مهدی اخوان ثالث, اشعار مهدی اخوان ثالث, بهار, تابستان
![]() the writer : شیرین سخن
![]() |














