html> آب را و خاک را برهم زدی - مولانا
من نه آنم
که دو صد مصرع رنگین گویم
من چو فرهاد 
یکی گویم و شیرین گویم

"کهفی شیرازی"


من دختر شیرین سخن
دوره ی قاجار
تو پست مدرنی و مضامین
دل آزار
من فلسفه ی عشقم و
اشراقی محضم
تو عقلگرا چون رنه و نیچه
و ادگار
من پنجره ای رو به غزل...
خواجه ی شیراز
تو سخت پر از خشتی و مانند
به دیوار

"زهرا اقبالی"


شاه شمشاد قدان خسرو
شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه
صف شکنان
مست بگذشت و نظر بر من
درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه
شیرین سخنان

"حافظ شیرازی"


گزیده ی اشعار، سخنان ناب، ضرب المثل ها، زندگینامه ی بزرگان، معرفی کتاب، دلنوشته ها به همراه تصویر

آب را و خاک را برهم زدی - مولانا

آب را و خاک را برهم زدی    

          زآب و گل نقش تن آدم زدی

نسبتش دادی و جفت و خال و عم

          با هزار اندیشه و شادی و غم

 

باز بعضی را رهایی داده ای    

        زین غم و شادی جدایی داده ای

  برده ای از خویش و پیوند و سرشت

           هر چه محسوس است او رد می کند

 

وانچ ناپیداست مسند می کند      

    عشق او پیدا و معشوقش نهان

یار بیرون فتنه او در جهان     

 

 

 

:: موضوعات مرتبط: اشعار مولانا بلخی
:: برچسب‌ها: مولانا جلال الدین بلخی, مولانا, اشعار مولانا, مثنوی معنوی
the writer : شیرین سخن
 
Latest Title
div style="display:none"> ابزار وبلاگ