![]() |
یکشنبه ششم اسفند ۱۳۹۶ |
تو رفتهای و راهها را برف پوشانده است
باید به کومهی کلمات خودم برگردم
ماهی، علف، آفتاب، پرنده، سنگ، ستاره، انتظار، رود
و من، همه، هر چه، هر چه که هست
همهی ما فقط حسرت بی پایان یک اتفاق سادهایم
که جهان را بیجهت جورعجیبی جدی گرفتهایم
( بگذار اینجا یک ستاره بگذارم، حرفم ادامه دارد.)
*
فراموشی، فراموشی
فقط فراموشی سرآغاز سعادت آدمیست...!
:: برچسبها: سیدعلی صالحی, اشعار سیدعلی صالحی, اشعار نو, اشعار عاشقانه
![]() the writer : شیرین سخن
![]() |