شیرین سخن

جشن آذرگان

در گاهشمار ایرانی روز نهم هر ماه آذر روز نام دارد

جشن آذرگان که آذر جشن نیز می گویند

در آذر روز (روز نهم) از آذر ماه قرار دارد و

به آخشیج مقدس آذر آتش و فرشته آن

مربوط می شود

آذر به معنی آتش و یکی از چهار عنصر پاک کننده

نزد زرتشتیان است

از آنجا که آتش بهترین و سریعترین

عنصر پاک کننده و گرمایی می باشد 

از زمان های قدیم مورد احترام بوده است

زرتشتیان در جشن آذرگان مانند سایر جشن ها

با لباس آراسته و تمیز به آدریان ها می روند و

با خواندن آتش نیایش (بخشی از اوستا) اهورامزدا را

سپاس گفته و پس از نیایش به شادی می پردازند

در فرهنگ ایران آتش یکی از پدیده‌های طبیعی و

ستودنی است چون گرمای زندگی را در

کالبد دیگر پدیده‌های هستی جاری می‌سازد و

با نور خود که نشانی از آذر اهورایی است

جان و دل یاران اهورامزدا را روشنایی می‌بخشد

نیاکان ما آذرگان را روزی خجسته می‌دانستند و

در خانه‌ها و بام‌ها آتش افروخته و آن روز را با

شادی و شادمانی و خواندن نیایش‌ها و گستردن سفره آیینی

با خوراکی‌های گوناگون در آتشکده‌ها که

آذین بندی شده بودند جشن می‌گرفتند

به هنگام جشن بر آتش چوب‌های خوش سوز و خوشبو

می‌نهادند و آنگاه به مناسبت آغاز سرما از

آتش فروزان در آتشگاه هر کس اخگری به خانه برده و

آن آتش تا پایان زمستان در خانه‌ها فروزان بود و

نمی‌گذاشتند خاموش شود و آن را

نیک فرجام و فرخنده می‌دانستند

مسعود سعد سلمان شاعر پارسی گوی می گوید:

ای ماه رسید ماه آذر  

برخیز و بده می چو آذر

آذر بفروز و خانه خوش کن  

ز آذر صنما به ماه آذر