![]() |
سه شنبه یکم تیر ۱۳۹۵ |
منّت خدای را عز و جل که طاعتش
موجب قربتست
و به شکر اندرش مزید نعمت
هر نفسی که فرو می رود
ممدّ حیاتست
و چون بر می آید مفرّح ذات
پس در هر نفسی
دو نعمت موجودست و بر هر نعمت
شکری واجب
از دست و زبان که برآید
کز عهده شکرش به در آید

:: برچسبها: سعدی شیرازی, سعدی, اشعار سعدی, گلستان سعدی
![]() the writer : شیرین سخن
![]() |














